#7 - Gwiazda z nieba

TYTUŁ: Gwiazda z nieba

ADRES: http://gwiazda-z-nieba.blogspot.com/

AUTOR: Jawelka

GATUNEK: fanfiction

OCENA: 3/10

Gwiazda z nieba to fanfiction o Ashtonie Irwinie, a ta recenzja nie będzie należała do „tych dobrych”. Szablon zachęca, ale treść już niekoniecznie.

Imię głównej bohaterki zauważyłam dopiero w 4 rozdziale, a w międzyczasie już trzy razy rzucałam czytanie tego opowiadania. W efekcie końcowym, piszę recenzję po przeczytaniu tylko prologu i czterech rozdziałów i nie sądzę, abym była w stanie czytać to dalej.

Shel pracuje w kawiarni, a Ashton jest zwykłym klientem. Śmieszne jest to, że pisała jego imię na kubku z czekoladą, ale rozdział czy dwa dalej, pyta go „Mogę chociaż znać twoje imię?”. Każda normalna osoba, przynajmniej w mojej opinii, pamiętała by to, zwłaszcza, że główna bohaterka zwróciła na niego uwagę w pracy.

Shel mieszka z babcią, a o jej przeszłości nic nie wiadomo, przynajmniej do 4 rozdziału, bo potem pewnie wszystko się wyjaśni. Prolog mnie zaciekawił i pomyślałam „może to będzie jedno z tych ciekawych ale mało znanych fanfiction?”, ale na rozdziałach się zawiodłam.

Z pozoru, fabuła wydaje się całkiem ciekawa. Bohaterka gra na perkusji i odchodzi z zespołu. Starsza pani, spotkana po wyjściu z kościoła mogłaby zaintrygować, gdyby tylko aktorka – Jawelka – opisała to w inny, ciekawszy sposób.

Podczas gdy fabuła jest jeszcze do zniesienia, treść posiada tyle błędów, że zdecydowanie jestem na nie. Osobiście radziła bym Jawelce zapoznać się z zasadami interpunkcji. Owszem, często czepiam się przecinków, ale w tym opowiadaniu każda osoba, która te proste zasady zna, także by zauważyła te błędy. Przykład? W zdaniu „[…]Słysząc głos Sam’a za sobą podskoczyłam do góry tym samym wylewając końcówkę swojej czekolady na ciemne dżinsy które miałam na sobie.[…]” nie ma ani jednego przecinka, gdy powinny być trzy. Dodatkowo, niektóre zdania bez przecinka w odpowiednim miejscu, mają zupełnie inne znaczenie, a takich zdań w Gwiazda z nieba trochę jest. Przykładowo, i nie z opowiadania, mamy zdanie „Prychnęła gniewnie patrząc na chłopaka” i możemy je zrozumieć na dwa sposoby, w zależności od tego, gdzie postawimy przecinek. Albo „prychnęła, gniewnie patrząc…” albo „prychnęła gniewnie, patrząc…”. Widzicie różnicę? W pierwszym zdaniu osoba gniewnie patrzy, a w drugim gniewnie prycha. 

Dlatego też, czytanie tego tekstu tak bardzo mnie męczyło, irytowało i… dobijało. Historia jest przedstawiona mało obrazowo, ciężko wyobrażać sobie to, co właśnie się dzieje. Opisy są skromne i mało wnoszą do tekstu. Wciąż nie wiem, jak wygląda główna bohaterka. Literówki także znajdziemy, a nawet całkiem sporo.

Jedynym plusem tego bloga jest szablon, wykonany bardzo dobrze, który zachęca do zajrzenia. Ale to czy zostaniecie tam na dłużej, zależy już od tego, czy treść was zaciekawi i czy nie będą wam przeszkadzały błędy.

Jeśli ktoś zapytałby, czy polecam, zdecydowanie bym odradziła. 

Miałam duży dylemat, na ile punktów ocenić tę historię. Do oceny wlicza się także szata graficzna i to właśnie to zawdzięcza taką, a nie inną ocenę. Daję 3.

 Koneko

 No więc pierwsza zła opinia za nami. Czy będzie takich więcej? Pewnie tak, ale jednak mam nadzieję, że więcej będzie tych dobrych ;) Możecie w komentarzu podzielić się własnymi odczuciami, jeżeli zdecydujecie się przeczytać to opowiadanie, lub jeśli je czytacie ;) Możecie też zaproponować blog do recenzji ;)